بلوچی لیب ءُ گوازی

نبی آدم چہ کُرنانی کُرناں گوں فطرت ءَ بک ءُ ڑک ایں۔ آنہی ءَ وتی اے جہد شے آ زگرا بنا کُت ءُ نون داں آزمان ءَ سر بوئگ ایں۔ اے در ہیں دیمرئی ءِ تہا ہمودا کہ سائنسی علم و زانت ءِ کڑدارے ادا کتہ، ہمودا صحت مندیں دل ءُ سلیمیں دماغ ءِ سانڑی کنگ ءَ پہ لیب ءُ گوازی ءِ کڑدار ءُ ارزشت شموشگ نویت۔

گشنت کہ لیب اصل ءَ فارغیں وہد ءُ پاس ءِ شریں ءُ ، سلیمیں کارانی تہا گوازینگ ءِ نام انت، کہ دل ءَ وشی ءَ بہر کنت ءُ جان ءَ گرمائش ءُ دُرا ئی۔ آں وہد و پاس کہ مردم شے روزروزینی کاراں مہتل بیت تو دلءِ وشیءَ پہ لیباں لیب کنت۔ دنیاءِ دیمرئی کپتگیں راجاں بچاریں تو معلوم بیت کہ اودا لیب ءُ گوازی حاصیں اہمیت و ارزشتءِ دارنت۔