کواس گُشنت کہ بلوچی اے دمگ ءِ کوھن تریں زباناں گوں ھوار اِنت۔ تاریخ ءِ ردا ماں ایران ءَ ھخامنشی خاندان( 550–330 BCE) ءِ شاہ ءُ بادشاھانی زبان ھم بلوچی بیتگ ءُ آ بلوچ بیتگ اَنت۔ ھخامنشی عھد ءِ سِنگ ءُ ڈوکانی سرا ھما نبشتگیں نشان کہ دست کپتگ اَنت تہ بازیں کسے ءَ ھمے گپ دیم ءَ آؤرتگ کہ آ بلوچی ءَ نبشتہ کنگ بیتگ اَنت۔ بازیں تاریخ زانتانی ردا زرتشتانی کتاب ”اوستا” ھما زبان ءَ کہ نبشتہ کنگ بیتگ ، آ بلوچی ءِ کوھنیں دروشمیں۔ سید گُشیت بلوچی ءِ ھُنڈال گوں جھان ءِ بیگواھیں زبان پہلوی ءَ دوچار کپ اَنت۔ بیت کنت کہ پہلوی بلوچی ءِ کوھنیں دروشم بیتگ۔ چیاکہ زبان وھد ءُ جاورانی ردا وتی رنگ ءُ دروشم ءَ بدل کنت۔ دگہ بازیں انچیں تاریخی راستی اَنت ایرانی ملایانی پندل ءُ مکاریانی مجاں پہ زور اندیم کنگ بیتگ اَنت۔ آ نہ لوٹ اَنت کہ راستی دیم ءَ بئیت ءُ دُنیا بزانت کہ بلوچ کئے اِنت ءُ چونیں تاریخ ءُ زبانے ءِ واھُند اِنت۔ بلے دُشمن وا دُشمن اِنت آ نہ لوٹیت کہ من زندگ بہ باں، اے تاریخی راستیانی بیگواھی ءَ مئے جند ءِ کواس ءُ دانایانی نادلگوشی ءُ نپ دوستی ھم ھوار اِنت۔ بلوچ راج وتی زند ءَ اے گُلزمین ءَ پہ دِلجمی نہ نِشتگ۔ ہر عھد ءَ زوراکیانی آماچ بیتگ۔ عرباں وتی خدا ءِ نام ءَ اے زمین ءَ لُٹ ءُ پُل کُتگ۔ دگہ بازیں زوراکاں ھم پہ بلوچ ءِ جنگ ءُ کُشگ ءَ وتی دل نہ رنجینتگ۔ اینکہ بلوچ ءِ کُشت ءُ کوش بیتگ تاریخ ءَ چوشیں مثال کم رسیت۔ ساسانی بادشاہ نوشیروان(531 تا579) کہ عرب آئی ءَ دُنیا ءِ مستریں عادل ءُ گجر ”دادگر” ءِ نام ءِ دینت۔ بلے اے مرد پہ بلوچ ءَ نہ دادگرے بیتگ ءُ نہ عادلے۔
