روچ پدا درکیت
..........................
من ہما وہداں عشقءِ تہا دلءِ نادراھے جوڑ بوتاں ہردیں کہ منی عمرہبدہ سال اَت۔ من وتی سرا گْوستگیں آموذءِ ہمے ویلءَ چہ کدی شمشکار نہ باں کہ گوں ہما جنکءَ من مدام نندو نیاد کتگ اَت۔ آئیءَ منی سرپدکنَگءُ حال دئیگءُ منی سرا بزّگ بوہگءَ ابیدگوں من وتی نندونیاد ہلاس کت اَنت ءُ منی یک نزّیکیں سنگتےءَ ودار دئیگ بندات کت۔
اچ ہمدا منی وابانی دنیا ڈُراِت ءُ منی سرا کپت...۔منءَ انگتءَ یاد اِنت کہ من وتی ۱۹۵۳ ماڈلءِ ’’ وِلی جیپ‘‘ ’’ریڈٹاؤن کیلیفورنیا‘‘ءَ وتی ودی جاہیں میتگءِ کوہانی گَرو گٹّاں اَنچو تاچیناں کت ءُ گُشت کہ ’’ نوں من ہجبر مکتبءَ نہ رواںءُ نئے کہ دوبر اے زندگیءِ نیمگءَ واترکناں‘‘۔ بلئے ہردیں کہ کوہانی سرا مانشانتگیں بیگاہءَ وتی ساہگءِ چادرمانپوشت گڑا گژن ءُ دلءِ اندوہاں منءَ واترلوگءَ بُرت۔ من گوں کسّءَ ہچ نہ گُشت، بلئے اچ منی نگاہءُ شکلءِ جاوراں، لوگءِ مردماں زانت کہ گوں من چے بوتگ۔من ہچ ورگی اوں نہ اتاں، بس پہ وپسگءَ وتی کوٹیءَ شُتاں۔ نپادءِ سرا کپتان ءُ وشّ وشّءَ گریوگ بندات کت، منی سُبکّیں ہیسکارگ بند نہ بوہگءَ اِتاں۔
وشّ وشّءَ کوٹیءِ دروازگ پچ بوت۔ من ماراِت کہ منی پت، منی نپادءِ کِرّا اوشتاتگ۔آئیءَ سُبک سُبکءَ منی سرا پِرداتگیں کمبل چِست کت ءُ منی کشءَ وپتءُ گوں وتی محکمیں دستاں منءَ گپت ءُ گلاش کُتءُ انچو وتی نیمگءَ کشّ اِت، گشئے زاناں مناں ہجبر گلاشے نہ کتگ۔آئیءَ ناں ایوکءَ منی بدن گوں وت کت، گشئے منی دلءُ ارواح اِش اوں گوں وت نزّیک کت اَنت۔ آئی ءِ بدنءِ جوزگءُ گرمی، من وتی ہیسکارگانی تہا اوں ماراِت اَنت۔
ہردیں کہ منی ہیسکارگ ودّان بوتاں گڑا منی پِتءَ اوں گوں من گریوگ بندات کت۔من آئیءِ دلبندءِ لرزگ اچ آئیءِ ہیسّکارگاں ماراِت اَنت۔آئیءِ دیم گوں منی دیمءَ انچو لِچتگ اَت پمیشکا من مارِات کہ آئیءِ ارسانی گرمی گوں منی ارساں ہوار منی گلانی سرا شیپ گران اَنت۔
آئیءَ گوںمن ہچ رنگیں ہم دردی ءُ ہم ستکیءِ گپّ نہ جت، آ گریوان اَت، پرچاکہ من ویل آماچ اتاں۔ آ گوں من مہرکنگءَ اَت منی درداں مارگءَ اَت، سھتےءَ پد منی ارس ہُشک بوت اَنت، کوہیں غمےءِ جاگہءَ منی غم پُکّی یے ءِ کساسءَ پش کپتگ اَت۔
آ پاداتک کمبل اِش منی پاداں پِرداتءُ دستے منی بڈّ جت ءُ گُشتے ’’ منی چُک! من گوں تو قول کناں کہ باندات نہ مرتگ، من گوں تو مہرکناں‘‘
ہمارنگءَ کہ آ اتکگ اَت، پدا ہما رنگءَ وشّ وشّءَ شُت۔
ہمائیءِ گپّ بوت، روچ گوں بانداتءَ دوی بوت۔ من چہ نپادءَ پاد اتکاں وتی جوان تِریں گدگْوراکت اَنت، وتی جیپ شُشت ءُ مکتبءَ رہادگ بوتاں۔
زندجنزان بوت، سھتانی پرّگ جوانیءَ گردشءَ اتاں۔من زانتگ اَت کہ پِت گوں من یک بے شرطیں مہرے کنَگءَ اِنت۔آئیءِ مہرچہ لوٹءُ تماہءَ پاک اَت۔اچ من ہچّی طلب کنَگءَ نہ اَت، آتہنامنءَ ہمے چیزءَ سرپد کنَگ لوٹگءَ اَت کہ گوں چُکءَ ہم خیالیءُ ذہنی نزّیکیءِ مطلب چے اِنت۔
ہمے زوتاں، یک شپےمن وتی پِتءِ کفنءِ دپ ءَ کہ بندکنَگءَ اتاں گڑا درستاں پیسر من وتی ہماپرشتہ دلیں شپ گیرآؤرتءُ آئیءِ بروت چُک اتاں۔ سالاں ساری گوستگیں ہما شپ گشئے کہ زاناں دوشیگیں شپ اَت۔
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
( چہ امریکی چاگردءَ )
اسٹیفن آر کووے
اردو: قاضی ذولفقاراحمد
بلوچی: شعیب شاداب
