واجہ شئے رگام ءِ نوکیں کتاب گوں نوکیں سرھالاں چاپ ءُ شِنگ بیتگ۔

 

دِل پہ مھراں ءُ چم پما آزاراں زرنت، واجہ شئے رگام ءِ نوکیں کتاب گوں نوکیں سرھالاں چاپ ءُ شِنگ بیتگ۔

اھوالکار☜ شپچراگ 

بام: بلوچی زبان ءِ نامئیں کواس، فلاسفر ءُ زانتکار واجہ شئے رگام ءِ نوکیں کتاب”دِل پہ مھران ءُ چم پما آزاراں زرنت” چاپ ءُ شِنگ بیتگ۔ کتاب ءِ نام ءَ او سرتاک ءَ چہ ھمے نشوندھی رسیت کہ اے کتاب پہ بلوچ زھگ ءِ باندات ءُ پہ بلوچی لبزانک ءَ چونیں گنج ءُ گوھر قیمتی یے۔ ایشی ءَ پیسر واجہ شئے رگام ءِ چار کتاب ماں بلوچی زبان ءَ چاپ ءُ شِنگ بیتگ کہ آھانی نام چو اے وڑ اَنت۔

1۔ شپ، روچ، شپ 2۔ رُژن ءِ کھریں نیت 3۔ عہد ءِ سیاھیں کفن 4۔ دل ھوسانی سُتکگیں تالہ ، کہ اے کتابانی تھا واجہ مذھبی، سیاسی ءُ چاگردی ءُ ادبی سرھالانی سرا ھما راستی کہ درنگازتگ اَنت تہ بازیں مدتاں چہ رند ھم وانوکاں زانتگ کہ شئے رگام داں چنکہ راست گُش ءُ آیوکیں وھد ءِ راستیانی نشون دیوک اِنت۔ بلے نوکیں کتاب ءِ ھنچو کہ سرتاک ءُ نام ءَ پدر اِنت کہ اے پہ الما پہ بلوچ زھگ ءُ بلوچی لبزانک ءَ مھرانی ابدمانیں ٹیکی یے بیت کنت۔ اے کتاب ءِ مذھب، چاگرد ، سیاست تاریخی سرھالانی سرا واجہ ءِ بازیں نبشتانک ھوار اَنت۔
......................................................................

”دِل پہ مھران ءُ چم پما آزاراں زرنت”

انسان پہ وت ءَ پُرواکی ءُ نمیرانی لوٹیت۔ بلے آئی ءَ را بزگی ءُ موت ءِ غماں انگران کُتگ۔ آ چہ وت ءُ چہ وتی خدایاں تُرسیت۔ آھانی داتگیں غم ءُ اندوھاں ءُ چہ آھانی شون داتگیں عاقبت ءَ ھم۔۔۔

انسانی ھچ صفت گوں بنی آدم ءَ گوں نترّتگ۔ بلے کست ءُ کینگ، بد بری ءُ نفرت ءُ کُشت ءُ کوش بنی آدم ءِ دائمی ءُ دلجمی ھمراہ اَنت کہ آ تاں لب قبر ءَ ایشاں یلہ دات نہ کنت۔

”دِل پہ مھراں ءُ چم پما آزاراں زرنت” ءَ نبشتہ بوتگیں اے بے رمیں قصہ ءُ آیات بنی آدم ءُ آئی ءِ خداھانی کار ءُ کردانی آشکار کنگ ءِ جھدے، تاں کہ آ وت ءَ پجہ بیارنت ءُ رحم دلی، دانشمندی، مڑاھداری ءُ پُرواکی ءِ بٹاکانی وھداں بنی آدم ءَ را وتی دپ ءِ انان گور بہ بیت۔