[اے نِبـشــتانک په مـولـوی عبــدالله صاحبءِ مـزن داشـت روچءِ هاترءَ( 12 آپریل 2008 ) تیار کنئـگ ءُ ماں هـمے دیـوانءَ وانـگ بـوت]
بلــوچسـتانءِ عالـم ءُ زانـتکار؛ ءُ راجـی سـر شائـر واجـه مــولـوی عــبدالـله پیشــنی (روانـبُد) صـاحـب!
محمد اسحاق عطاشات
زهیرانی زاره
بـیـا کـجــا ئے ! منی سِچکانیں خیال ءِ اوتاگ
چــم کـدی بنت تئی ارمانی ئیں دید ءِ محرم
ارس و اولــم بـیـت پـمـن اے زهیرانی هَـتـم
من په چوشی شپی پاساں گوں رگاماں پیڑیں
خسرو جان سلام !
عمر خیام ءِ چاربندانی ائ بهر شمئی وبتاک ءَ نیاتکگ انت بزان ائ بهر ءِ رند آرگ بنت / خیام ءِ چاربند پوره بنت .
منتوار کریم بلوچ
از بوی شراب من شود مست و خراب
**********
**********
هَستی ءِ نشان چو بوتنیکاں بوتگ انت
مُدام نـَد ، نیکیں و بدیں دوئیں نبیسان انت
چه اولی روچ ءَ،هرچی دَیَگی ات،داتگی وَت
مئی گـَم کنگ وجهدءِ کنگ رَدی و تاوان انت
نبی آدم چہ کُرنانی کُرناں گوں فطرت ءَ بک ءُ ڑک ایں۔ آنہی ءَ وتی اے جہد شے آ زگرا بنا کُت ءُ نون داں آزمان ءَ سر بوئگ ایں۔ اے در ہیں دیمرئی ءِ تہا ہمودا کہ سائنسی علم و زانت ءِ کڑدارے ادا کتہ، ہمودا صحت مندیں دل ءُ سلیمیں دماغ ءِ سانڑی کنگ ءَ پہ لیب ءُ گوازی ءِ کڑدار ءُ ارزشت شموشگ نویت۔
گشنت کہ لیب اصل ءَ فارغیں وہد ءُ پاس ءِ شریں ءُ ، سلیمیں کارانی تہا گوازینگ ءِ نام انت، کہ دل ءَ وشی ءَ بہر کنت ءُ جان ءَ گرمائش ءُ دُرا ئی۔ آں وہد و پاس کہ مردم شے روزروزینی کاراں مہتل بیت تو دلءِ وشیءَ پہ لیباں لیب کنت۔ دنیاءِ دیمرئی کپتگیں راجاں بچاریں تو معلوم بیت کہ اودا لیب ءُ گوازی حاصیں اہمیت و ارزشتءِ دارنت۔
ادامه مطلب ...
[اے نِبـشــتانک په مـولـوی عبــدالله صاحبءِ مـزن داشـت روچءِ هاترءَ( 12 آپریل 2008 ) تیار کنئـگ ءُ ماں هـمے دیـوانءَ وانـگ بـوت]
بلــوچسـتانءِ عالـم ءُ زانـتکار؛ ءُ راجـی سـر شائـر واجـه مــولـوی عــبدالـله پیشــنی (روانـبُد) صـاحـب!
بلـوچ راجـدپترءَ ماں وتـی دراجیـں تک ءُ پهناتاں بازیں راجـدوسـت ءُ کـومـی شائرءُ جهُـدکارے رودینـتگ ءُ هَـسـت کُـتگ.
بازے چه اے راجـدوسـت ءُ وتـن دوسـتیں شائرءُ کلمـکار وتـی مُـلک ءُ کـومءَ- ماں وتـی شیـئراں ءُ نبشـتانـکانی تهءَ نازینتـگ ـ ءُ هـمے راجـی جُـهدکار گوں وتـی جـِد ءُ جـُهداں سیـنگارتگ.
بانور = عروس
بانسگ = صدای گاو
بوپ = تشک
بوجیگ = لنچ, کشتی
برات ,براس = برادر
بروت = سبیل
بزگ = بیجاره, مظلوم
بشانگ = پشه بند
بو = جغد
بیر = آذرخش
بـــار : بار .
بــــار داتن : در زیر خاک نمودن . پر کردن گودی ( با خاک ) .
بــــارَگ : باریک .
بــــارَگ : عزیز . محبوب .
بـــاری ( بـــاریگ ) : نوبت .
باکلینک : باقلا .
بـــالِشت : بالش .
بـــانـــز : باز ( پرنده شکاری ) .
بــــاز : زیاد .
بــونـــژ : ژولیده ( مو ) .
بیر : انتقام .
بیر گِـــپــتـِــن : انتقام گرفتن .
بــــو م : جغد .
واجہ ژاں پال سارتر
..........................
من ہما وہداں عشقءِ تہا دلءِ نادراھے جوڑ بوتاں ہردیں کہ منی عمرہبدہ سال اَت۔ من وتی سرا گْوستگیں آموذءِ ہمے ویلءَ چہ کدی شمشکار نہ باں کہ گوں ہما جنکءَ من مدام نندو نیاد کتگ اَت۔ آئیءَ منی سرپدکنَگءُ حال دئیگءُ منی سرا بزّگ بوہگءَ ابیدگوں من وتی نندونیاد ہلاس کت اَنت ءُ منی یک نزّیکیں سنگتےءَ ودار دئیگ بندات کت۔
چـُـکانی دیوان گریم ءِ براتاں
---------------- --------------------
تـَرینـــــــوک : کریم بلوچ _ تهل
سـَـالاتـَـلـُـک
یک مَرد و جنے هست ات که آهانی دل باز ءَ لوٹت که آهان ءَ چـُـکے به بیت . آهر ءَ آهانی واهگ پوره بوت .
وَهدے که جنین ءَ چک لاپ ات ، وهدے وهدے چه وتی تاگ ءَ ، همساهگ ءِ باگ ئی چارات که اودان سالات ءِ باز نِمه داریں سَر بُر ءَ رست انت .بلے باگ جادوگریں همساهگ ءِ باگ ات که هچ کس هچ کـَدین دل نه کت که اودان مان به بیت .
بلوچ، تھاریانی روچ
اسم
اسم کلمه ایست که برای نامبردن کسی یا چیزی بکار میرود مانند
drahč درخت
ketáb کتاب
اسم جمع
.میباشد án علامت جمع در بلوچی
drahčán درختها
ketábán کتابها
اگر اسم به á ختم شود معمولاً در حالت جمع از حرف دیگری برای راحتی تلفظ استفاده میشود مانند
warná مفرد) جوان)
warnáán, warnáyán, warnáwán جمع) جوانها)
ادامه مطلب ...
دِل پہ مھراں ءُ چم پما آزاراں زرنت، واجہ شئے رگام ءِ نوکیں کتاب گوں نوکیں سرھالاں چاپ ءُ شِنگ بیتگ۔
منیر مومن ءِ راجی رنگ ءُ دروشم
[اے نِبـشــتانک په مـولـوی عبــدالله صاحبءِ مـزن داشـت روچءِ هاترءَ( 12 آپریل 2008 ) تیار کنئـگ ءُ ماں هـمے دیـوانءَ وانـگ بـوت]
بلــوچسـتانءِ عالـم ءُ زانـتکار؛ ءُ راجـی سـر شائـر واجـه مــولـوی عــبدالـله پیشــنی (روانـبُد) صـاحـب!
بلـوچ راجـدپترءَ ماں وتـی دراجیـں تک ءُ پهناتاں بازیں راجـدوسـت ءُ کـومـی شائرءُ جهُـدکارے رودینـتگ ءُ هَـسـت کُـتگ.
بازے چه اے راجـدوسـت ءُ وتـن دوسـتیں شائرءُ کلمـکار وتـی مُـلک ءُ کـومءَ- ماں وتـی شیـئراں ءُ نبشـتانـکانی تهءَ نازینتـگ ـ ءُ هـمے راجـی جُـهدکار گوں وتـی جـِد ءُ جـُهداں سیـنگارتگ.
خــــیـــــام کـــــــے انت ؟
کریم بلوچ _ تـَــهــــل
عمر خیام که خیام ءِ نام ءَ سَک نامدار انت ، جهانی نامے انت
، بزان هنچین نامے انت که جهان ءِ واننده و زانتکاراں ، آئی ءِ پگر و
هیالانی روشنی ءِ باره ءَ تاں مرچی هیران و هبکه انت .
مردم کُشیں نشہ ”شیشہ” ماں بلوچستان ءَ پرچہ؟
رو ایر شُتی بلوچستان ءُ مکران ءِ بیگواھیں رَستر
دشتار
شوهاز: محمدصدیق دهقان
چه هَما وهدی که من وتی چَم پَچ کُتَن دنیا پَه من گُشئِی جنتِ ورااَت. هر نیمَگا وَشیانی جَمبَرا منی سرا سایِلگ کُتَگَت. دوست، سَنگَت،سیاد،وُارث دُرُه پَه من مهربانتَنت. هرکسی گُشئی دورا منی لوٹوکَت، پرچیا که من وتی مات و پتِ یَکِین چوکَّتَن، منی پتِ نام سلیمان و منی ماتِ نام پری هاتونَت. آهان گون وتی گَریبی جاها مِنے پَه هِچ چیزا تَنگ نَکُتَگَت.
ادامه مطلب ...
بلوچی سیاھگ ءُ بنرھبند ءِ راست نویس
چـُـکانی دیوان ر . کیپلینگ
---------------- --------------------
تـَرینـــــــوک : کریم بلوچ _ تـَهـل
« ماوگلی » و شیرهان
باز کوهنیں زمانگاں ، جنگلے ءَ پـلنگے هست ات که نام ئی « شیرهان » ات . پهک چه آئیا تُـرست انت . شیرهان باز گـَـرمسـَرے ات و په کـَس ءَ آئیا اَزاب _ رَحم _ نه بیتگ ات .
هما روچ که اے گـَپ بنگیج بیت ، شـُد شیرهان ءَ په شکار و دَپ بوجے ءَ ، رود ءِ تـَـیـاب ءَ سـَر کـُت.
شیرهان ، جنگل ءِ درچک ، کاه و ڈنگرانی نیام ءَ جنزاں و دیما روان ات که اناگت ءَ جنگل ءِ نیام ءَ ، چـُکـَـلـُکے ءِ گِریـوَگ ءِ تـَوار ئی اِشکت . هـَیران و هـبـَـکـّـه بیت : « آدمی زات ءِ چـُکلکے ! _ شیرهان کـُـورّ ات _ چونیں جوانیں سوبے ! راستے که من تا هنون هچ کدین چـُشیں چیزے نه وارتگ ، بلے گِندَگ ءَ باز وَشتام انت و وَرگ ءِ مـَئیل ءَ گِیش ءَ کنت . چیزے که ستا کنگ کـَرزیت . من هنون آئیا وراں . »
لیو تالستوی
-------------- -----------------
کریم بلوچ_تهل
شیر و کـُـچَکُک
ماں لندن ءَ جنگلی سه داراں ، پیش دار گ اتنت. په چارگ ءَ زَرٌ اش زُرت یا کُچَک و پشُـکاں ، په جنگلی سه دارانی لاپ دَیـَگ و وَرَگ ءَ . یکے ءَ لوٹت که جنگلی سه داراں به گند ایت ؛ گـُڑاں آ ماں سَـڑک و دَگ ء َکـُـچَـککے گپت و آرت ئی په جنگلی سه داراں. آئی ءِ کچکک اش زرت و چارگ اش هـِشت. کچکک اش شیر ءِ آسنِی پَلّ (قفسه)ءَ سَٹ ات.
ناسا: یک زمین یے ءِ دو روچ
هزار نازین جنک چه سردارین پتان
بهادرین پسگ چه مکهین ماتان رستگ انت
یک بهارگاهی گرمین روچی ءَ سلیمان په راج گندی یک میتگی ءَ شت.آکدیمان بلوچی رسم ایی بوتگ که زالبولان هم وتی مهمانان ءِ وش آتک ءِ شتگا انت.میتگ ءَ جنینانءِ رمب ءَ که سلیمانءِ وش آتک شت انت یک ماتی گون وتی جنین چک ءَ گون ات. دیوان ءِ برجاه دارگءَ بازین وهدی نگوستگ ات که سلیمان ءَدبت یک ماری دیوان ءِ نیمگ ءَ پیداگا انت.مار دیوان ءِ نزدیک ءَ آتک همی جاگاءَ که مات ءُ چوک نشتگت انت گار بوت, بلی ایشان چه وت هچ پیمین ترس ءُ بیمی پیش نداشت.سلیمان گران مهذبین مردی ات, په ای گمان ءَ که بلکین, مار ءِ گندگ یک گمان و شبئیی بوگ هچ نگوشت ئی ,گپی وتی دل ءَ داشت.وهدیکه دیوان تمام بوت ماتءُ چک چه دیوان ءَ گستاءَ شت انت.
ادامه مطلب ...---------------- -------------------
تـَرینـــــــوک : کریم بلوچ _ تـَهـل
« اِسـپـیـتـیـں بـَـرپـَـلـُـک » و هـَپـت کـَسانـُـکـیـں مـَردَلـُـک
باز کـُوَهْنیں زَمانَگاں ماں ، هست ات یک مـَه دَروریں شَهبانُـکے . آئیا یک روچے ، تـَاگ ءِ کـَش ءَ یک چیزے دوچگ ات که اناگت ءَ سوچن آئی ءِ لـَنکـُک ءَ بـُـڈ اِت و وهدے که سوچن ئی کـَشّ اِت ، پــِـٹـے سُهریں هون ، کـَپتَگیں اِسپیتیں بـَرپانی سرا کـَپت _ پــِـٹ اِت _ .
اِسپیتیں بَرپاں ماں ، کپتگیں سُهر پُلّ رَنگیں هون ءِ تِرَمپ ، هَنچو پرائیا وَشرنگ و زیبناک ات که شهبانک ءَ ساه ءَ گوں آهے کـَش اِت و گوئشت ئی :
صد کَٹّیت زبان، صد بِبا دنت زبان
داز = درختچه ای در بلوچستان شبیه نخل
دانچوپ = هاون
دانگ = دانه
دپ = دهان
دراج = دراز
درچک= درخت
دروازگ =دروازه
دسکیگ = نوعی درخت خرما
دسگ =نخ, ریسمان
دوار = خانه
دوت = دود
دهتگ ( گویش سرحدی ) = دختر
دیمتر = جلوتر
دمب = دم
دلَوَت
دا – دی – ده – دَپ – دَنت – دار – دات – دوش – دوشی – دانگ – دانک – دِلگوش
ده پس و ده گوک.
گوک و پس دَلوَتانت.
دَلوَت مئیگاَنت.
جَنگ دو شَر داراِیت.
تو وتی کاران دِلگوش بِبئے.
چه بار = چابهار
چیر = پنهان
چژگ = چشمه در کوه چرت
چاگ دیگ = پاره کردن
چاهیگ = کبوتر وحشی
چاریگ = جاسوس
چوکگ = بوس کردن
چاکوگ = چاقو
چوش= چنان
چات= چاه
چنگ =چیدن
چنگل= انگشت
چنال = چنار
چاکر = نوکر
چ
چراگ
چا – چی – چَه – چَکّ – چَش – چات – چَگل – چکّر – چُنت
چِراگءَ کُش.
روچ دَرآتکگ.
ناکو چَه چاتءَ آپ کشّاِیت.